یکی از روش های فرآوری زغال سنگ است. در روش فلوتاسیون، تکنسین خاک خشک شده را روی صفحه ای از پارچه سیم مشبک قرار می دهند و آب به آرامی در خاک پخش می کنند. مواد چگالی کمتری مانند دانه ها، زغال سنگ و سایر مواد سبک (به نام کسر سبک) به سمت بالا شناور می شوند و قطعات ریز سنگ به نام میکرولیت یا میکرو دبیتاژ، قطعات استخوان و سایر مواد نسبتاً سنگین (به نام کسر سنگین) باقی می مانند. این روش فلوتاسیون نام دارد. ما در این مقاله قصد داریم تا این روش را به طور کامل به شما معرفی کنیم.
مزایا و هزینه های روش فلوتاسیون
دلیل توسعه اولیه روش فلوتاسیون باستان شناسی کارایی بود. این روش امکان پردازش سریع بسیاری از نمونه های خاک و بازیابی اشیاء کوچک را فراهم می‌کند که در غیر این صورت فقط با دست چینی می توان آن ها را جمع آوری کرد. علاوه بر این، فرآیند استاندارد فقط از مواد ارزان قیمت و در دسترس استفاده می کند که عبارت اند از: یک ظرف، مش های کوچک (معمولاً 250 میکرون) و آب.
با این حال، بقایای گیاهی معمولاً کاملاً شکننده هستند و از اوایل دهه 1990، باستان شناسان متوجه شدند که برخی از گیاهان در طول شناورسازی آب شکافته می شوند. برخی از ذرات می توانند به طور کامل در طول بازیافت آب متلاشی شوند، به ویژه از خاک های بازیافت شده در مناطق خشک یا نیمه خشک.
شرکت راهکار گستران آرون انواع خدمات در صنعت منیزیم، فروسیلیسیم و فروآلیاژ را ارائه می دهد.
غلبه بر کاستی ها
از بین رفتن بقایای گیاهی در طول شناورسازی اغلب به نمونه های خاک بسیار خشک مربوط می شود که می تواند ناشی از منطقه ای باشد که در آن جمع آوری شده است. این اثر همچنین با غلظت نمک، گچ، یا پوشش کلسیم بقایای باقیمانده همراه بوده است. علاوه بر این، فرآیند اکسیداسیون طبیعی که در محوطه های باستان‌شناسی اتفاق می‌افتد، مواد زغالی را که در اصل آبگریز هستند به آب دوست تبدیل می‌کند و بنابراین در هنگام قرار گرفتن در معرض آب راحت تر تجزیه می شوند.
زغال چوب
زغال چوب یکی از رایج ترین بقایای کلان است که در محوطه های باستانی یافت می شود. فقدان زغال چوب قابل مشاهده در یک سایت به طور کلی نتیجه عدم حفظ زغال چوب است تا عدم وجود آتش. شکنندگی بقایای چوب با وضعیت چوب در هنگام سوختن ارتباط دارد. زغال چوب سالم، پوسیده و سبز با سرعت های مختلف پوسیده می شوند. علاوه بر این، آن ها معانی اجتماعی مختلفی دارند. چوب سوخته ممکن است مصالح ساختمانی، سوخت برای آتش، یا نتیجه پاکسازی قلم مو بوده باشد. زغال چوب نیز منبع اصلی تاریخ گذاری رادیوکربن است.
میکروفلوتاسیون
فرآیند میکروفلوتاسیون در مقایسه با شناورسازی سنتی زمان بر و پرهزینه تر است، اما بقایای گیاهی ظریف تری را بازیابی می‌کند و هزینه کمتری نسبت به روش های ژئوشیمیایی دارد. میکروفلوتاسیون با موفقیت برای مطالعه نمونه های خاک از ذخایر آلوده به زغال سنگ در چاکو کانیون استفاده شد.
باستان شناس K.B. Tankersley و همکارانش از یک همزن مغناطیسی کوچک (23.1 میلی‌متری)، بشر، موچین و یک اسکالپل برای بررسی نمونه های هسته های 3 سانتی متری خاک استفاده کردند. میله همزن در کف یک لیوان شیشه ای قرار داده شد و سپس با دور 45-60 دور در دقیقه چرخانده شد تا کشش سطحی شکسته شود. بخش های کربن دار شناور گیاه بالا می آیند و زغال سنگ از بین می رود و زغال چوب برای تاریخ گذاری رادیوکربن AMS مناسب است.
مطالعه چوب
چوب های پوسیده به ویژه در مکان های باستان شناسی کمتر معرفی شده اند، و مانند امروز، چنین چوبی اغلب برای آتش سوزی های اجاق گاز در گذشته ترجیح داده می شد. در این موارد، فلوتاسیون استاندارد آب مشکل را تشدید می کند.
Arrang-Oaegui روشی را برای بازیابی نمونه های چوب پیشنهاد کرد که با دست چینی یک نمونه قبل از قرار دادن آن در آب شروع می شود تا ببینیم آیا چوب یا سایر مواد متلاشی می شوند یا خیر. او همچنین پیشنهاد می کند که به جای شمارش خام به‌عنوان شاخص های آماری، از شاخص‌های دیگر مانند گرده یا سنگ های گیاهی به‌عنوان شاخص های حضور گیاهان، یا معیارهای فراگیر استفاده شود.
فردریک برادبارت، باستان شناس، هنگام مطالعه بقایای سوخت باستانی مانند اجاق گاز و آتش سوزی ذغال سنگ نارس، در صورت امکان از غربال کردن و شناور کردن اجتناب کرده است. او به جای آن یک پروتکل ژئوشیمی مبتنی بر آنالیز عنصری و میکروسکوپ بازتابی را توصیه می کند.
مطالب مرتبط: بهترین روش جداسازی و شستشوی زغال سنگ چیست؟